Сиздан илтимосим, ўзимдан бошқа ҳеч ким билмайдиган бу машъум сиримни ҳеч кимга ошкор қилмасангиз. Агар ота- оналаримиз бу гапни эшитишса, улар не кўйларга тушишини яхши биласиз. «Йўқ, бу гапни ҳамма билиши лозим» — деб ўйласангиз, марҳамат, олдин мени ўлдиринг. Агар ўлдирмасангиз, қарорим қатъий, ўзимни ўзим ўлдираман. Акаси айтган сўзидан қайтмайдиган, бошига шунчалик кулфат тушганида ҳам довдираб қолмасдан, қатъий курашга отланаётган синглисига ачиниш ва фахр билан тикилиб қолди. Қалбида тўлиб-тошаётган ғазаб-нафрат ўрнини бир зумда акаларча ғамхўрлик, меҳрибонлик ҳислари эгаллаб олди. — Бечора сингилгинам, энди қандай эрга тегасан? —деди у шивирлаб. — Мен эрга тегмайман, ака. Сиримни ўзим билан олиб кетаман. — Бўпти, сен айтганча бўла қолсин. Аммо, анаву лаънатиларни менга кўрсатиб қўясан. Уларни шундай жазолайки... — Ака, сиз жуда қизиққонсиз. Уларни муштингиз билан айбига иқрор қила олмайсиз, натижада жиноятга қўл уриб, қамалиб кетишингиз мумкин. Мен уларни жиноят устида қўлга тушириб жазоламоқчиман. — Буни қандай қилмоқчисан? — Мен овга чиққан тун капалаги бўлиб, уларни тузоғимга илинтираман. Кейин эркаклик қувватини ўн баробар оширадиган доримни мақтайман. Бу гапга ишонтириб, унга дорини ичираман. Дорини ичгач, беш дақиқадан сўнг даҳшатли оғриқ тутиб, ҳар қандай йиртқич ҳам жойига ағнаб қолади ва узоқ муддатга эркаклигидан айрилади. Бу пайт мен аллақачон жуфтакни ростлаган бўламан. — Ахир... ахир бу ҳам жиноят- ку! Сени қўлга туширишса, судга беришади. — Бунисидан хавотирланманг, улар ўз гуноҳларини ошкор бўлишидан қўрқишади ёки уялишади. Бу ҳақида ҳеч кимга арз қила олишмайди. Қолаверса қиёфамни шундай ўзгартирайки, бошқа сафар мени кўришса, ҳеч қачон таний олишмасин. — Ажойиб режа. Аммо бундай қалтис ишга чиққанингда барибир сенга қўриқчилик қиламан.. * * * Тегажоғлик ва шўхлик қилиб барча курсдошларининг жиғига тегадиган Дилшодани гўё биров унинг ўхшаш қиёфасига алмаштириб қўйгандек. Биров гап сўраса жавоб беради, сўрамаса, танаффусда ҳам жимгина институт кутубхонасидан олган навбатдаги китобни ўқиш билан банд бўлади. У Ибн Синонинг «Тиб қонунлари»дан бошлаб ҳозирги замон тадқиқотчиларининг урологияга оид барча тиббий китобларини синчиклаб ўргана бошлади. Доришуносликда ишлатиладиган барча медикаментларнинг ўзи қизиқаётган соҳага доир хусусиятларини, қўлланиш дозаларини, қандай дорилар билан қўшиб ишлатилиш мумкин ёки мумкин бўлмаган томонлари, унинг руҳий холатга таъсири билан қизиқа бошлади. «Инсон фаолиятини бош мия бошқариб туради. Қачонки инсон ўз ҳаётида бирор муаммога дуч келса, у бу муаммоларни ечиш йўлларини қидира бошлайди. Натижада мақсад вужудга келади. Бу мақсадни амалга ошириш учун изланиш керак бўлади. Ана, деворда кичик чумоли ўрмалаб кетяпти. Агар унинг атрофида бармоғингиз билан кичик доира чизиб кўйинг-чи, у доира бўйлаб гир югуриб, бармоқларингиз қолдирган нотаниш ҳид доирасидан чиқиб кетиш йўлларини қидира бошлайди. Ниҳоят у излана- излана энг кам ҳид таратаётган жойни топиб олади ва доирадан чиқиб кетади». Дилшода изланаётган ишида ўзини ана шу чумолига қиёслаб хаёлга чўмиб кетди. «У чиқиш йўлини топа олармикан? Қилмоқчи бўлаётган бу иши жиноят эмасмикан? Йўқ, бу уларнинг жиноятлари учун муносиб жазо!». У эркаклар шаҳватини бошқарувчи простатит безлари фаолиятини чуқур ўргана бошлади. Бу безларга қандай препаратлар ижобий ёки салбий таъсир қилиши мумкинлиги аниқлади. Инсон организмига юбориладиган ҳар қандай тиббий препарат қайсидир аъзолар фаолиятига ижобий таъсир қилса, қайсиларигадир салбий таъсир қилиши мумкинлигини ўқиб, айнан ана шу дори-дармонлар билан қизиқа бошлади. Бир гуруҳ дорилар инсон организми фаолияти учун энг зарур бўлган антителалар ишлаб чиқарувчи безларнинг фаолиятини яхшиласа, бошқалари шундай антителаларни кучсизлантирар экан. Айни пайтда бу безлар шундай антителалардан жуда кўп миқдорда ишлаб чиқарса, бу бошқа бир аъзонинг фаолиятига салбий таъсир қиларкан. Салбий таъсир қилувчи бундай препаратларни аниқлаш осон. Фаоллаштирувчи ва акс таъсир қилувчи дорилар аралашмаси билан простатит безлар фаолиятини тўхтатиб қўйиш мумкинми? Бу қандай оқибатларга олиб келади? Буни каламушларда синаб кўриш керак». Ўша куни у шаҳар дорихоналарини кезиб, чўнтагидаги бор пулига простатит безлар фаолиятини яхшиловчи ва аксинча таъсир қилувчи дорилардан сотиб олди. Кейин уларни махсус колбаларда эритиб, таблетка ясайдиган қолипчаларга қуйиб чиқди. Орадан бир неча муддат ўтгач, у янги нав дори таблеткаларига эга бўлди. Энди бу дорилардан турли миқдорда каламушларга бериб синаб кўриш ва натижасини аниқлашгина қолганди. Лабораторияга бориб, бўлим мудирининг рухсати билан иккита каламушга бирига бир ярим миқдорда, иккинчисига уч миқдорда дори «ичирди». Бир ярим доза қабул қилган каламуш икки кун ҳолсизланиб юриб тузалиб кетди, иккинчиси эса учинчи куни ўлиб қолди. «Э йўқ, менга ўлиб қолиши эмас, тирик қолиши керак. Бу тажриба муваффақиятсиз якунланди деб ҳисоблаймиз» қарор қилди. Давоми бор...